Jak iść za słowem Bożym, kiedy to jest czasem takie trudne? Odpowiedź na to pytanie przynosi dzisiejsza liturgia Słowa. Jeremiasz niejako walczy ze swoim prorockim powołaniem, bo widzi niechęć ludzi wobec słowa Bożego. Święty Paweł zachęca nas do ofiarowania życia na służbę według Bożego upodobania. Ewangelia ukazuje Pana Jezusa zapowiadającego uczniom Jego mękę i zmartwychwstanie, czemu natychmiast sprzeciwia się Piotr. Zły duch daje „ludzkie” odpowiedzi, a nie Boże.

Wzięcie swojego krzyża – tego, co mi jest dane w życiu, będąc w komunii z Panem Jezusem – to droga do nieba.

Wysłuchajmy słowa Bożego, abyśmy nie myśleli tylko po ludzku, ale po Bożemu, bo otrzymaliśmy wielki dar łaski.

W środę ponownie nasze myśli i serca skierujemy na Jasną Górę, aby uczcić Najświętszą Maryję Pannę Częstochowską. W wielu naszych kościołach trwa specjalna nowenna przed tą uroczystością. Można powiedzieć, że jest to bardzo polskie święto. Czym jest i czym powinna być dla nas Jasna Góra, przypominał Święty Jan Paweł II, gdy mówił: „Na Jasną Górę przychodzimy do Matki Boga z wielowiekowym już depozytem naszego zawierzenia, które jest dziedzictwem całych pokoleń”.

Pan Bóg ma do człowieka zaufanie, ponieważ dzieli się z nami władzą, którą symbolizują klucze. O tym mówi dzisiejsza liturgia Słowa. Izajasz głosi proroctwo Szebnie, najwyższemu urzędnikowi państwowemu, że jego władza będzie przekazana Eliakimowi, słudze Boga. Natomiast Święty Paweł wychwala Boże decyzje, choć dla nas są one niepojęte. Ewangelia zawiera rozmowę Pana Jezusa z uczniami, podczas której Piotr udziela natchnionej przez Ducha odpowiedzi na pytanie Jezusa, za kogo Go uważają. Pan Jezus zapowiada też przekazanie władzy w Kościele  Piotrowi.

Otwórzmy nasze umysły i serca na słowo Boże, abyśmy umieli być dobrymi zarządcami w sprawach, które nam Pan Bóg powierza, oraz abyśmy umieli szanować władzę innych.

Łaska dotyka wszystkich, którzy się zwracają do Pana Boga. Mówi o tym dzisiejsza liturgia Słowa, zwracając uwagę na osoby spoza Narodu Wybranego, Izraela. Prorok Izajasz wspomina o cudzoziemcach, którzy przyłączyli się do tego narodu. Są oni zapowiedzią przyłączenia się do Izraela wszystkich narodów. Święty Paweł tłumaczy, że miłosierdzie Boże jest dla wszystkich, „bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne”. Ewangelia zawiera opowiadanie o spotkaniu Pana Jezusa z poganką.

Otwórzmy teraz nasze uszy i serca na słowo Boże, aby mogło nas dotknąć i przemienić.

W sobotę, 15 sierpnia, przypada uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Prawdę wiary o tym, że Maryja po ziemskim życiu z ciałem i duszą została wzięta do chwały niebieskiej i wywyższona przez Boga jako Królowa, ogłosił papież Pius XII w 1950 roku. Ten dogmat był przypieczętowaniem starodawnej tradycji.

W Polsce ta uroczystość jest znana i obchodzona jako święto Matki Bożej Zielnej. Na liturgię do kościoła przynosimy bukiety ziół, kwiatów i warzyw, które zostaną pobłogosławione. Sam gest błogosławienia rzeczy jest okazją do wychwalania Stwórcy za wszelkie otrzymane dary. Jest także prośbą, aby błogosławiony przedmiot zawsze przypominał o Bogu i Jego dobroci, o Bożej opiece. W tę uroczystość dziękujemy za dar pierwszych zbiorów właśnie w dniu, w którym Maryja osiąga pełnię zbawienia. Ofiarujmy Jej nasze serca i codzienny trud przybliżania się do Boga.

W tę maryjną uroczystość tradycyjnie pamięcią sięgamy do naszej historii, aby wspominać „Cud nad Wisłą” z 1920 roku. Pamiętajmy, że zmagania o właściwe miejsce Polski wśród narodów Europy i świata ciągle jeszcze trwają. Polecajmy Królowej Polski losy naszego narodu.

Liturgia dzisiejszej, sierpniowej niedzieli zaprasza nas do refleksji nad modlitwą. Pierwsza Księga Królewska pokazuje, jak prorok Eliasz rozeznawał obecność Boga. Święty Paweł mówi o smutku i bólu z powodu nierozpoznania przyjścia Pana przez Jego naród. Ewangelia Świętego Mateusza ukazuje modlącego się Jezusa i daje ważne wskazówki dla modlitwy, zwłaszcza w trudnej sytuacji życiowej, jaką jest lęk.

Żeby nam nigdy nie brakło odwagi i otwarcia na Bożą łaskę, która zawsze przychodzi w „lekkim powiewie”, wsłuchajmy się słowo Boże.

W czwartek, 6 sierpnia, przypada święto Przemienienia Pańskiego. W Kościele obchodzone jest już od VI wieku, a w Polsce znane od XI wieku. Fakt przemienienia pozwala Apostołom i nam zrozumieć, jak niepełne są nasze wyobrażenia o Bogu. To lekcja pokory wobec majestatu Bożej potęgi. Przemienienie Pańskie to święto radości i nadziei, że przyjdzie czas, kiedy Pan odmieni nas wszystkich.

Msza Święta na cmentarzu parafialnym o godz. 18.00

Suma odpustowa w Firleju o godz. 11.30.

W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek i pierwszy piątek miesiąca. W czwartek dziękujemy za dar Eucharystii i kapłaństwa, prosimy o nowe i święte powołania do pracy w Kościele, także z naszych wspólnot parafialnych. W piątek pragniemy wypełnić prośbę Pana Jezusa o modlitwę wynagradzającą za grzechy nasze i całego świata. Zapraszamy na Mszę Święta wynagradzającą ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa i do spowiedzi św.

We wtorek, 4 sierpnia, w liturgii wspominamy Świętego Jana Marię Vianneya, patrona proboszczów. Przez jego wstawiennictwo dziękujemy Panu Bogu za dar kapłanów i ich posługę oraz prosimy o liczne i święte powołania kapłańskie także z naszych wspólnot parafialnych.

Czytania z dzisiejszej niedzieli mówią o pokarmie, który Pan Bóg przygotowuje dla swojego ludu. Księga Izajasza podkreśla, że ten pokarm jest przeznaczony dla każdego spragnionego i głodnego. Jest to pokarm życia wiecznego. Święty Paweł przypomina, że nic nas nie może odłączyć od miłości Chrystusa. W Ewangelii zawarty jest opis cudownego rozmnożenia chleba. Pan Jezus dokonał tego cudu wobec tłumów i przy udziale uczniów, którzy przynieśli, a potem roznosili pokarm i cudownie nasyciły się wielkie rzesze ludzi.

Znajdźmy w tej liturgii Słowa to, co dotyczy Eucharystii, w której Pan Jezus codziennie na nas czeka.

Niech słowo Boże obudzi w nas głód Eucharystii i wspólnoty Kościoła.

W tym tygodniu przypada pierwsza sobota miesiąca. Ze szczególną czcią zwracamy się ku Niepokalanemu Sercu Matki. Podczas pierwszosobotniego nabożeństwa powierzymy Jej matczynej opiece całą naszą codzienność.

W tym dniu mija 76. rocznica wybuchu powstania warszawskiego. Poległym za wolność Ojczyzny jesteśmy winni naszą modlitewną pamięć.